няўда́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няўда́тнік | няўда́тнікі | |
| няўда́тніка | няўда́тнікаў | |
| няўда́тніку | няўда́тнікам | |
| няўда́тніка | няўда́тнікаў | |
| няўда́тнікам | няўда́тнікамі | |
| няўда́тніку | няўда́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)