няшча́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няшча́сце няшча́сці
Р. няшча́сця няшча́сцяў
Д. няшча́сцю няшча́сцям
В. няшча́сце няшча́сці
Т. няшча́сцем няшча́сцямі
М. няшча́сці няшча́сцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)