няшча́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няшча́сце | няшча́сці | |
| няшча́сця | няшча́сцяў | |
| няшча́сцю | няшча́сцям | |
| няшча́сце | няшча́сці | |
| няшча́сцем | няшча́сцямі | |
| няшча́сці | няшча́сцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)