нячы́віць

‘быць у стане беспамяцтва, непрытомнасці, траціць пільнасць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нячы́ўлю нячы́вім
2-я ас. нячы́віш нячы́віце
3-я ас. нячы́віць нячы́вяць
Прошлы час
м. нячы́віў нячы́вілі
ж. нячы́віла
н. нячы́віла
Загадны лад
2-я ас. нячы́ў нячы́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нячы́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)