няспораўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няспораўтвара́льны няспораўтвара́льная няспораўтвара́льнае няспораўтвара́льныя
Р. няспораўтвара́льнага няспораўтвара́льнай
няспораўтвара́льнае		 няспораўтвара́льнага няспораўтвара́льных
Д. няспораўтвара́льнаму няспораўтвара́льнай няспораўтвара́льнаму няспораўтвара́льным
В. няспораўтвара́льны (неадуш.)
няспораўтвара́льнага (адуш.)		 няспораўтвара́льную няспораўтвара́льнае няспораўтвара́льныя (неадуш.)
няспораўтвара́льных (адуш.)
Т. няспораўтвара́льным няспораўтвара́льнай
няспораўтвара́льнаю		 няспораўтвара́льным няспораўтвара́льнымі
М. няспораўтвара́льным няспораўтвара́льнай няспораўтвара́льным няспораўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)