нясме́ліць
‘выклікаць у каго-небудзь страх, нясмеласць (нясмеліць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нясме́лю | нясме́лім | |
| нясме́ліш | нясме́ліце | |
| нясме́ліць | нясме́ляць | |
| Прошлы час | ||
| нясме́ліў | нясме́лілі | |
| нясме́ліла | ||
| нясме́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| нясме́ль | нясме́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нясме́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)