няпоўнагало́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпоўнагало́сны няпоўнагало́сная няпоўнагало́снае няпоўнагало́сныя
Р. няпоўнагало́снага няпоўнагало́снай
няпоўнагало́снае		 няпоўнагало́снага няпоўнагало́сных
Д. няпоўнагало́снаму няпоўнагало́снай няпоўнагало́снаму няпоўнагало́сным
В. няпоўнагало́сны (неадуш.)
няпоўнагало́снага (адуш.)		 няпоўнагало́сную няпоўнагало́снае няпоўнагало́сныя (неадуш.)
няпоўнагало́сных (адуш.)
Т. няпоўнагало́сным няпоўнагало́снай
няпоўнагало́снаю		 няпоўнагало́сным няпоўнагало́снымі
М. няпоўнагало́сным няпоўнагало́снай няпоўнагало́сным няпоўнагало́сных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)