няпарнакапы́тны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
няпарнакапы́тны | няпарнакапы́тная | няпарнакапы́тнае | няпарнакапы́тныя | |
няпарнакапы́тнага | няпарнакапы́тнай | няпарнакапы́тнага | няпарнакапы́тных | |
няпарнакапы́тнаму | няпарнакапы́тнай | няпарнакапы́тнаму | няпарнакапы́тным | |
няпарнакапы́тнага | няпарнакапы́тную | няпарнакапы́тнае | няпарнакапы́тных | |
няпарнакапы́тным | няпарнакапы́тнай няпарнакапы́тнаю |
няпарнакапы́тным | няпарнакапы́тнымі | |
няпарнакапы́тным | няпарнакапы́тнай | няпарнакапы́тным | няпарнакапы́тных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)