нялю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нялю́днік | нялю́днікі | |
| нялю́дніка | нялю́днікаў | |
| нялю́дніку | нялю́днікам | |
| нялю́дніка | нялю́днікаў | |
| нялю́днікам | нялю́днікамі | |
| нялю́дніку | нялю́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)