нязмо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязмо́раны нязмо́раная нязмо́ранае нязмо́раныя
Р. нязмо́ранага нязмо́ранай
нязмо́ранае		 нязмо́ранага нязмо́раных
Д. нязмо́ранаму нязмо́ранай нязмо́ранаму нязмо́раным
В. нязмо́раны (неадуш.)
нязмо́ранага (адуш.)		 нязмо́раную нязмо́ранае нязмо́раныя (неадуш.)
нязмо́раных (адуш.)
Т. нязмо́раным нязмо́ранай
нязмо́ранаю		 нязмо́раным нязмо́ранымі
М. нязмо́раным нязмо́ранай нязмо́раным нязмо́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)