нязмо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязмо́жаны нязмо́жаная нязмо́жанае нязмо́жаныя
Р. нязмо́жанага нязмо́жанай
нязмо́жанае		 нязмо́жанага нязмо́жаных
Д. нязмо́жанаму нязмо́жанай нязмо́жанаму нязмо́жаным
В. нязмо́жаны (неадуш.)
нязмо́жанага (адуш.)		 нязмо́жаную нязмо́жанае нязмо́жаныя (неадуш.)
нязмо́жаных (адуш.)
Т. нязмо́жаным нязмо́жанай
нязмо́жанаю		 нязмо́жаным нязмо́жанымі
М. нязмо́жаным нязмо́жанай нязмо́жаным нязмо́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)