нязлу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязлу́чаны нязлу́чаная нязлу́чанае нязлу́чаныя
Р. нязлу́чанага нязлу́чанай
нязлу́чанае		 нязлу́чанага нязлу́чаных
Д. нязлу́чанаму нязлу́чанай нязлу́чанаму нязлу́чаным
В. нязлу́чаны (неадуш.)
нязлу́чанага (адуш.)		 нязлу́чаную нязлу́чанае нязлу́чаныя (неадуш.)
нязлу́чаных (адуш.)
Т. нязлу́чаным нязлу́чанай
нязлу́чанаю		 нязлу́чаным нязлу́чанымі
М. нязлу́чаным нязлу́чанай нязлу́чаным нязлу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)