няздо́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няздо́льнік | няздо́льнікі | |
| няздо́льніка | няздо́льнікаў | |
| няздо́льніку | няздо́льнікам | |
| няздо́льніка | няздо́льнікаў | |
| няздо́льнікам | няздо́льнікамі | |
| няздо́льніку | няздо́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)