нядба́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нядба́йніца нядба́йніцы
Р. нядба́йніцы нядба́йніц
Д. нядба́йніцы нядба́йніцам
В. нядба́йніцу нядба́йніц
Т. нядба́йніцай
нядба́йніцаю		 нядба́йніцамі
М. нядба́йніцы нядба́йніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)