нядба́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нядба́йнік | нядба́йнікі | |
| нядба́йніка | нядба́йнікаў | |
| нядба́йніку | нядба́йнікам | |
| нядба́йніка | нядба́йнікаў | |
| нядба́йнікам | нядба́йнікамі | |
| нядба́йніку | нядба́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)