няго́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
няго́дніца | няго́дніцы | |
няго́дніцы | няго́дніц | |
няго́дніцы | няго́дніцам | |
няго́дніцу | няго́дніц | |
няго́дніцай няго́дніцаю |
няго́дніцамі | |
няго́дніцы | няго́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)