няго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
няго́днік | няго́днікі | |
няго́дніка | няго́днікаў | |
няго́дніку | няго́днікам | |
няго́дніка | няго́днікаў | |
няго́днікам | няго́днікамі | |
няго́дніку | няго́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)