нявы́праўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нявы́праўлены нявы́праўленая нявы́праўленае нявы́праўленыя
Р. нявы́праўленага нявы́праўленай
нявы́праўленае		 нявы́праўленага нявы́праўленых
Д. нявы́праўленаму нявы́праўленай нявы́праўленаму нявы́праўленым
В. нявы́праўлены (неадуш.)
нявы́праўленага (адуш.)		 нявы́праўленую нявы́праўленае нявы́праўленыя (неадуш.)
нявы́праўленых (адуш.)
Т. нявы́праўленым нявы́праўленай
нявы́праўленаю		 нявы́праўленым нявы́праўленымі
М. нявы́праўленым нявы́праўленай нявы́праўленым нявы́праўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)