нявы́мачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нявы́мачаны | нявы́мачаная | нявы́мачанае | нявы́мачаныя | |
нявы́мачанага | нявы́мачанай нявы́мачанае |
нявы́мачанага | нявы́мачаных | |
нявы́мачанаму | нявы́мачанай | нявы́мачанаму | нявы́мачаным | |
нявы́мачаны ( нявы́мачанага ( |
нявы́мачаную | нявы́мачанае | нявы́мачаныя ( нявы́мачаных ( |
|
нявы́мачаным | нявы́мачанай нявы́мачанаю |
нявы́мачаным | нявы́мачанымі | |
нявы́мачаным | нявы́мачанай | нявы́мачаным | нявы́мачаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)