нявы́легчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нявы́легчаны | нявы́легчаная | нявы́легчанае | нявы́легчаныя | |
нявы́легчанага | нявы́легчанай нявы́легчанае |
нявы́легчанага | нявы́легчаных | |
нявы́легчанаму | нявы́легчанай | нявы́легчанаму | нявы́легчаным | |
нявы́легчаны ( нявы́легчанага ( |
нявы́легчаную | нявы́легчанае | нявы́легчаныя ( нявы́легчаных ( |
|
нявы́легчаным | нявы́легчанай нявы́легчанаю |
нявы́легчаным | нявы́легчанымі | |
нявы́легчаным | нявы́легчанай | нявы́легчаным | нявы́легчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)