нявы́крутка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нявы́крутка нявы́круткі
Р. нявы́круткі нявы́крутак
Д. нявы́крутцы нявы́круткам
В. нявы́крутку нявы́круткі
Т. нявы́круткай
нявы́круткаю		 нявы́круткамі
М. нявы́крутцы нявы́крутках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)