нявы́вучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нявы́вучаны | нявы́вучаная | нявы́вучанае | нявы́вучаныя | |
нявы́вучанага | нявы́вучанай нявы́вучанае |
нявы́вучанага | нявы́вучаных | |
нявы́вучанаму | нявы́вучанай | нявы́вучанаму | нявы́вучаным | |
нявы́вучаны ( нявы́вучанага ( |
нявы́вучаную | нявы́вучанае | нявы́вучаныя ( нявы́вучаных ( |
|
нявы́вучаным | нявы́вучанай нявы́вучанаю |
нявы́вучаным | нявы́вучанымі | |
нявы́вучаным | нявы́вучанай | нявы́вучаным | нявы́вучаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)