нявы́вучаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нявы́вучаны нявы́вучаная нявы́вучанае нявы́вучаныя
Р. нявы́вучанага нявы́вучанай
нявы́вучанае		 нявы́вучанага нявы́вучаных
Д. нявы́вучанаму нявы́вучанай нявы́вучанаму нявы́вучаным
В. нявы́вучаны (неадуш.)
нявы́вучанага (адуш.)		 нявы́вучаную нявы́вучанае нявы́вучаныя (неадуш.)
нявы́вучаных (адуш.)
Т. нявы́вучаным нявы́вучанай
нявы́вучанаю		 нявы́вучаным нявы́вучанымі
М. нявы́вучаным нявы́вучанай нявы́вучаным нявы́вучаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)