няву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няву́чаны няву́чаная няву́чанае няву́чаныя
Р. няву́чанага няву́чанай
няву́чанае		 няву́чанага няву́чаных
Д. няву́чанаму няву́чанай няву́чанаму няву́чаным
В. няву́чаны (неадуш.)
няву́чанага (адуш.)		 няву́чаную няву́чанае няву́чаныя (неадуш.)
няву́чаных (адуш.)
Т. няву́чаным няву́чанай
няву́чанаю		 няву́чаным няву́чанымі
М. няву́чаным няву́чанай няву́чаным няву́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)