нумулі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нумулі́тавы нумулі́тавая нумулі́тавае нумулі́тавыя
Р. нумулі́тавага нумулі́тавай
нумулі́тавае		 нумулі́тавага нумулі́тавых
Д. нумулі́таваму нумулі́тавай нумулі́таваму нумулі́тавым
В. нумулі́тавы (неадуш.)
нумулі́тавага (адуш.)		 нумулі́тавую нумулі́тавае нумулі́тавыя (неадуш.)
нумулі́тавых (адуш.)
Т. нумулі́тавым нумулі́тавай
нумулі́таваю		 нумулі́тавым нумулі́тавымі
М. нумулі́тавым нумулі́тавай нумулі́тавым нумулі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)