ну́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ну́кну ну́кнем
2-я ас. ну́кнеш ну́кнеце
3-я ас. ну́кне ну́кнуць
Прошлы час
м. ну́кнуў ну́кнулі
ж. ну́кнула
н. ну́кнула
Загадны лад
2-я ас. ну́кні ну́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ну́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)