нормаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нормаўтвара́льны нормаўтвара́льная нормаўтвара́льнае нормаўтвара́льныя
Р. нормаўтвара́льнага нормаўтвара́льнай
нормаўтвара́льнае		 нормаўтвара́льнага нормаўтвара́льных
Д. нормаўтвара́льнаму нормаўтвара́льнай нормаўтвара́льнаму нормаўтвара́льным
В. нормаўтвара́льны (неадуш.)
нормаўтвара́льнага (адуш.)		 нормаўтвара́льную нормаўтвара́льнае нормаўтвара́льныя (неадуш.)
нормаўтвара́льных (адуш.)
Т. нормаўтвара́льным нормаўтвара́льнай
нормаўтвара́льнаю		 нормаўтвара́льным нормаўтвара́льнымі
М. нормаўтвара́льным нормаўтвара́льнай нормаўтвара́льным нормаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)