норматво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. норматво́рчы норматво́рчая норматво́рчае норматво́рчыя
Р. норматво́рчага норматво́рчай
норматво́рчае		 норматво́рчага норматво́рчых
Д. норматво́рчаму норматво́рчай норматво́рчаму норматво́рчым
В. норматво́рчы (неадуш.)
норматво́рчага (адуш.)		 норматво́рчую норматво́рчае норматво́рчыя (неадуш.)
норматво́рчых (адуш.)
Т. норматво́рчым норматво́рчай
норматво́рчаю		 норматво́рчым норматво́рчымі
М. норматво́рчым норматво́рчай норматво́рчым норматво́рчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)