нормакампле́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нормакампле́кт нормакампле́кты
Р. нормакампле́кту нормакампле́ктаў
Д. нормакампле́кту нормакампле́ктам
В. нормакампле́кт нормакампле́кты
Т. нормакампле́ктам нормакампле́ктамі
М. нормакампле́кце нормакампле́ктах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)