нонфігураты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нонфігураты́ўны нонфігураты́ўная нонфігураты́ўнае нонфігураты́ўныя
Р. нонфігураты́ўнага нонфігураты́ўнай
нонфігураты́ўнае		 нонфігураты́ўнага нонфігураты́ўных
Д. нонфігураты́ўнаму нонфігураты́ўнай нонфігураты́ўнаму нонфігураты́ўным
В. нонфігураты́ўны (неадуш.)
нонфігураты́ўнага (адуш.)		 нонфігураты́ўную нонфігураты́ўнае нонфігураты́ўныя (неадуш.)
нонфігураты́ўных (адуш.)
Т. нонфігураты́ўным нонфігураты́ўнай
нонфігураты́ўнаю		 нонфігураты́ўным нонфігураты́ўнымі
М. нонфігураты́ўным нонфігураты́ўнай нонфігураты́ўным нонфігураты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)