новапрызна́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новапрызна́чаны новапрызна́чаная новапрызна́чанае новапрызна́чаныя
Р. новапрызна́чанага новапрызна́чанай
новапрызна́чанае		 новапрызна́чанага новапрызна́чаных
Д. новапрызна́чанаму новапрызна́чанай новапрызна́чанаму новапрызна́чаным
В. новапрызна́чаны (неадуш.)
новапрызна́чанага (адуш.)		 новапрызна́чаную новапрызна́чанае новапрызна́чаныя (неадуш.)
новапрызна́чаных (адуш.)
Т. новапрызна́чаным новапрызна́чанай
новапрызна́чанаю		 новапрызна́чаным новапрызна́чанымі
М. новапрызна́чаным новапрызна́чанай новапрызна́чаным новапрызна́чаных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)