неўхвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| неўхвале́нне | |
| неўхвале́ння | |
| неўхвале́нню | |
| неўхвале́нне | |
| неўхвале́ннем | |
| неўхвале́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)