неўпынё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
неўпынё́ны | неўпынё́ная | неўпынё́нае | неўпынё́ныя | |
неўпынё́нага | неўпынё́най неўпынё́нае |
неўпынё́нага | неўпынё́ных | |
неўпынё́наму | неўпынё́най | неўпынё́наму | неўпынё́ным | |
неўпынё́ны ( неўпынё́нага ( |
неўпынё́ную | неўпынё́нае | неўпынё́ныя ( неўпынё́ных ( |
|
неўпынё́ным | неўпынё́най неўпынё́наю |
неўпынё́ным | неўпынё́нымі | |
неўпынё́ным | неўпынё́най | неўпынё́ным | неўпынё́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)