неўзмага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
неўзмага́нне | неўзмага́нні | |
неўзмага́ння | неўзмага́нняў | |
неўзмага́нню | неўзмага́нням | |
неўзмага́нне | неўзмага́нні | |
неўзмага́ннем | неўзмага́ннямі | |
неўзмага́нні | неўзмага́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)