неіснава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
неіснава́нне | неіснава́нні | |
неіснава́ння | неіснава́нняў | |
неіснава́нню | неіснава́нням | |
неіснава́нне | неіснава́нні | |
неіснава́ннем | неіснава́ннямі | |
неіснава́нні | неіснава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)