неінтэграва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неінтэграва́льны неінтэграва́льная неінтэграва́льнае неінтэграва́льныя
Р. неінтэграва́льнага неінтэграва́льнай
неінтэграва́льнае		 неінтэграва́льнага неінтэграва́льных
Д. неінтэграва́льнаму неінтэграва́льнай неінтэграва́льнаму неінтэграва́льным
В. неінтэграва́льны (неадуш.)
неінтэграва́льнага (адуш.)		 неінтэграва́льную неінтэграва́льнае неінтэграва́льныя (неадуш.)
неінтэграва́льных (адуш.)
Т. неінтэграва́льным неінтэграва́льнай
неінтэграва́льнаю		 неінтэграва́льным неінтэграва́льнымі
М. неінтэграва́льным неінтэграва́льнай неінтэграва́льным неінтэграва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)