неіанаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неіанаге́нны неіанаге́нная неіанаге́ннае неіанаге́нныя
Р. неіанаге́ннага неіанаге́ннай
неіанаге́ннае
неіанаге́ннага неіанаге́нных
Д. неіанаге́ннаму неіанаге́ннай неіанаге́ннаму неіанаге́нным
В. неіанаге́нны (неадуш.)
неіанаге́ннага (адуш.)
неіанаге́нную неіанаге́ннае неіанаге́нныя (неадуш.)
неіанаге́нных (адуш.)
Т. неіанаге́нным неіанаге́ннай
неіанаге́ннаю
неіанаге́нным неіанаге́ннымі
М. неіанаге́нным неіанаге́ннай неіанаге́нным неіанаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)