нешматлю́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нешматлю́дны нешматлю́дная нешматлю́днае нешматлю́дныя
Р. нешматлю́днага нешматлю́днай
нешматлю́днае		 нешматлю́днага нешматлю́дных
Д. нешматлю́днаму нешматлю́днай нешматлю́днаму нешматлю́дным
В. нешматлю́дны (неадуш.)
нешматлю́днага (адуш.)		 нешматлю́дную нешматлю́днае нешматлю́дныя (неадуш.)
нешматлю́дных (адуш.)
Т. нешматлю́дным нешматлю́днай
нешматлю́днаю		 нешматлю́дным нешматлю́днымі
М. нешматлю́дным нешматлю́днай нешматлю́дным нешматлю́дных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)