несупраціўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. несупраціўле́нне
Р. несупраціўле́ння
Д. несупраціўле́нню
В. несупраціўле́нне
Т. несупраціўле́ннем
М. несупраціўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)