несупаста́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несупаста́ўны несупаста́ўная несупаста́ўнае несупаста́ўныя
Р. несупаста́ўнага несупаста́ўнай
несупаста́ўнае		 несупаста́ўнага несупаста́ўных
Д. несупаста́ўнаму несупаста́ўнай несупаста́ўнаму несупаста́ўным
В. несупаста́ўны (неадуш.)
несупаста́ўнага (адуш.)		 несупаста́ўную несупаста́ўнае несупаста́ўныя (неадуш.)
несупаста́ўных (адуш.)
Т. несупаста́ўным несупаста́ўнай
несупаста́ўнаю		 несупаста́ўным несупаста́ўнымі
М. несупаста́ўным несупаста́ўнай несупаста́ўным несупаста́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)