несупада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
несупада́нне | несупада́нні | |
несупада́ння | несупада́нняў | |
несупада́нню | несупада́нням | |
несупада́нне | несупада́нні | |
несупада́ннем | несупада́ннямі | |
несупада́нні | несупада́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)