несуб’е́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несуб’е́ктны несуб’е́ктная несуб’е́ктнае несуб’е́ктныя
Р. несуб’е́ктнага несуб’е́ктнай
несуб’е́ктнае
несуб’е́ктнага несуб’е́ктных
Д. несуб’е́ктнаму несуб’е́ктнай несуб’е́ктнаму несуб’е́ктным
В. несуб’е́ктны (неадуш.)
несуб’е́ктнага (адуш.)
несуб’е́ктную несуб’е́ктнае несуб’е́ктныя (неадуш.)
несуб’е́ктных (адуш.)
Т. несуб’е́ктным несуб’е́ктнай
несуб’е́ктнаю
несуб’е́ктным несуб’е́ктнымі
М. несуб’е́ктным несуб’е́ктнай несуб’е́ктным несуб’е́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)