несаю́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несаю́зны несаю́зная несаю́знае несаю́зныя
Р. несаю́знага несаю́знай
несаю́знае		 несаю́знага несаю́зных
Д. несаю́знаму несаю́знай несаю́знаму несаю́зным
В. несаю́зны (неадуш.)
несаю́знага (адуш.)		 несаю́зную несаю́знае несаю́зныя (неадуш.)
несаю́зных (адуш.)
Т. несаю́зным несаю́знай
несаю́знаю		 несаю́зным несаю́знымі
М. несаю́зным несаю́знай несаю́зным несаю́зных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)