несамадастатко́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несамадастатко́вы несамадастатко́вая несамадастатко́вае несамадастатко́выя
Р. несамадастатко́вага несамадастатко́вай
несамадастатко́вае		 несамадастатко́вага несамадастатко́вых
Д. несамадастатко́ваму несамадастатко́вай несамадастатко́ваму несамадастатко́вым
В. несамадастатко́вы (неадуш.)
несамадастатко́вага (адуш.)		 несамадастатко́вую несамадастатко́вае несамадастатко́выя (неадуш.)
несамадастатко́вых (адуш.)
Т. несамадастатко́вым несамадастатко́вай
несамадастатко́ваю		 несамадастатко́вым несамадастатко́вымі
М. несамадастатко́вым несамадастатко́вай несамадастатко́вым несамадастатко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)