нерыфмава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
нерыфмава́ны | нерыфмава́ная | нерыфмава́нае | нерыфмава́ныя | |
нерыфмава́нага | нерыфмава́най нерыфмава́нае |
нерыфмава́нага | нерыфмава́ных | |
нерыфмава́наму | нерыфмава́най | нерыфмава́наму | нерыфмава́ным | |
нерыфмава́ны ( нерыфмава́нага ( |
нерыфмава́ную | нерыфмава́нае | нерыфмава́ныя ( нерыфмава́ных ( |
|
нерыфмава́ным | нерыфмава́най нерыфмава́наю |
нерыфмава́ным | нерыфмава́нымі | |
нерыфмава́ным | нерыфмава́най | нерыфмава́ным | нерыфмава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)