нерукатво́рны
прыметнік, адносны
нерукатво́рны | нерукатво́рная | нерукатво́рнае | нерукатво́рныя | |
нерукатво́рнага | нерукатво́рнай нерукатво́рнае |
нерукатво́рнага | нерукатво́рных | |
нерукатво́рнаму | нерукатво́рнай | нерукатво́рнаму | нерукатво́рным | |
нерукатво́рны ( нерукатво́рнага ( |
нерукатво́рную | нерукатво́рнае | нерукатво́рныя ( нерукатво́рных ( |
|
нерукатво́рным | нерукатво́рнай нерукатво́рнаю |
нерукатво́рным | нерукатво́рнымі | |
нерукатво́рным | нерукатво́рнай | нерукатво́рным | нерукатво́рных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)