нерастамо́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерастамо́жаны нерастамо́жаная нерастамо́жанае нерастамо́жаныя
Р. нерастамо́жанага нерастамо́жанай
нерастамо́жанае		 нерастамо́жанага нерастамо́жаных
Д. нерастамо́жанаму нерастамо́жанай нерастамо́жанаму нерастамо́жаным
В. нерастамо́жаны (неадуш.)
нерастамо́жанага (адуш.)		 нерастамо́жаную нерастамо́жанае нерастамо́жаныя (неадуш.)
нерастамо́жаных (адуш.)
Т. нерастамо́жаным нерастамо́жанай
нерастамо́жанаю		 нерастамо́жаным нерастамо́жанымі
М. нерастамо́жаным нерастамо́жанай нерастамо́жаным нерастамо́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)