нераспяча́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нераспяча́таны нераспяча́таная нераспяча́танае нераспяча́таныя
Р. нераспяча́танага нераспяча́танай
нераспяча́танае		 нераспяча́танага нераспяча́таных
Д. нераспяча́танаму нераспяча́танай нераспяча́танаму нераспяча́таным
В. нераспяча́таны (неадуш.)
нераспяча́танага (адуш.)		 нераспяча́таную нераспяча́танае нераспяча́таныя (неадуш.)
нераспяча́таных (адуш.)
Т. нераспяча́таным нераспяча́танай
нераспяча́танаю		 нераспяча́таным нераспяча́танымі
М. нераспяча́таным нераспяча́танай нераспяча́таным нераспяча́таных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)