непрычы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрычы́нны непрычы́нная непрычы́ннае непрычы́нныя
Р. непрычы́ннага непрычы́ннай
непрычы́ннае		 непрычы́ннага непрычы́нных
Д. непрычы́ннаму непрычы́ннай непрычы́ннаму непрычы́нным
В. непрычы́нны (неадуш.)
непрычы́ннага (адуш.)		 непрычы́нную непрычы́ннае непрычы́нныя (неадуш.)
непрычы́нных (адуш.)
Т. непрычы́нным непрычы́ннай
непрычы́ннаю		 непрычы́нным непрычы́ннымі
М. непрычы́нным непрычы́ннай непрычы́нным непрычы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)