непрычы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрычы́нены непрычы́неная непрычы́ненае непрычы́неныя
Р. непрычы́ненага непрычы́ненай
непрычы́ненае		 непрычы́ненага непрычы́неных
Д. непрычы́ненаму непрычы́ненай непрычы́ненаму непрычы́неным
В. непрычы́нены (неадуш.)
непрычы́ненага (адуш.)		 непрычы́неную непрычы́ненае непрычы́неныя (неадуш.)
непрычы́неных (адуш.)
Т. непрычы́неным непрычы́ненай
непрычы́ненаю		 непрычы́неным непрычы́ненымі
М. непрычы́неным непрычы́ненай непрычы́неным непрычы́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)