непрычаса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
непрычаса́ны | непрычаса́ная | непрычаса́нае | непрычаса́ныя | |
непрычаса́нага | непрычаса́най непрычаса́нае |
непрычаса́нага | непрычаса́ных | |
непрычаса́наму | непрычаса́най | непрычаса́наму | непрычаса́ным | |
непрычаса́ны ( непрычаса́нага ( |
непрычаса́ную | непрычаса́нае | непрычаса́ныя ( непрычаса́ных ( |
|
непрычаса́ным | непрычаса́най непрычаса́наю |
непрычаса́ным | непрычаса́нымі | |
непрычаса́ным | непрычаса́най | непрычаса́ным | непрычаса́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)